Het Kwantitatieve Kinderpardon

In opinie door Maurosvrienden op 31-03-2016 | 22:36

Tijdens de kabinetsformatie van het huidige kabinet zijn bij het besluit dat is genomen over het Kinderpardon de rechten van kinderen ondergeschikt gemaakt aan de politieke belangen van de coalitiepartners.
Dat schrijven Britt Borghaerts en Arno-Jan Boere.

Tijdens de kabinetsformatie, die geleid heeft tot het uiteindelijke regeerakkoord tussen de huidige regeringspartijen, is uitgebreid onderhandeld over de voorwaarden waaraan gewortelde kinderen moesten voldoen om in aanmerking te komen voor de 'overgangsregeling langdurig verblijvende kinderen' of de 'definitieve regeling langdurig verblijvende kinderen' beiden in de volksmond het Kinderpardon genoemd.

Kinderombudsman Marc Dullaert liet in de uitzending van Nieuwsuur op 26 maart 2016 weten dat het Kinderpardon kinderrechtelijk gezien niet door de beugel kon.( zie de uitzending op 17 min. 24 http://nos.nl/uitzending/13992-uitzending.html )

Uit het verslag van het Algemeen Overleg van de vaste commissie Veiligheid en Justitie van 3 oktober 2013 (download PDF:  ) blijkt dat er tijdens de formatieonderhandelingen tussen beide partijen is onderhandeld over aantallen.

Zo laat toenmalig staatssecretaris Teeven op de vraag van SP Kamerlid Sharon Gesthuizen:

'Ik heb een vraag over het toezicht door de rijksoverheid. Dit is een maatregel die door veel mensen als een vreemde eis wordt gezien. Kan de Staatssecretaris de commissie uitleggen waarom er zo’n groot verschil is tussen de coulante manier waarop er destijds is omgegaan met mensen die onder het generaal pardon vielen en de toch tamelijk rigide opstelling bij dit kinderpardon? …'

het volgende weten:

'Daarvoor kan ik twee redenen noemen. De eerste is de politieke reden. Er is geen paragraaf in het regeerakkoord die zo lang is als die over het kinderpardon. Die is volledig uitgeschreven. Daaraan kun je zien dat partijen het daarover bij afstand hardgrondig oneens waren. Er zijn standpunten bij elkaar gebracht in dat akkoord, die ver van elkaar afstaan. Daarom is het ook terecht dat de heer Schouw er een vraag over stelt aan de regeringspartijen. Het betekent dat er nadrukkelijk is bepaald dat het ging om de rijksoverheid. Ik heb daar zelf de personen bij genoemd die onder toezicht van Nidos stonden, omdat ik het onrechtvaardig vond om hen er niet bij te betrekken. De inhoudelijke reden is de fout die naar mijn mening en in het oordeel van het kabinet in het andere pardon zat. Er zijn minderjarige vreemdelingen die hier illegaal zijn. Zij hebben recht op bepaalde voorzieningen. Zo gaan ze naar school. Dat betekent dat ze vaak onder toezicht zijn van de rijksoverheid. Als daaraan een afgeleide vergunning voor familieleden is gekoppeld, Tweede Kamer, vergaderjaar 2013–2014, 19 637, nr. 1747 25 betekent het feit dat iemand als minderjarige het recht heeft om naar school te gaan, dat je ook de afgeleide vergunning voor de ouders onder het pardon brengt. Eén van de regeringspartijen vond die groep te groot. Daarover is uitgebreid onderhandeld in de kabinetsformatie en dit is de uitkomst.'

Hieruit blijkt dat bij het vaststellen van de voorwaarden van het Kinderpardon voorbijgegaan is aan het Internationaal Verdrag Inzake De Rechten Van Het Kind (IVRK) waarin artikel 3.1 zeer duidelijk gesteld wordt dat:

'Bij alle maatregelen betreffende kinderen, ongeacht of deze worden genomen door openbare of particuliere instellingen voor maatschappelijk welzijn of door rechterlijke instanties, bestuurlijke autoriteiten of wetgevende lichamen, vormen de belangen van het kind de eerste overweging'


Door het onderhandelen over aantallen en anderszins uitsluitende voorwaarden zijn de rechten van de kinderen op flagrante wijze geschonden en laden beide partijen, op zijn minst, de schijn van koehandel over de ruggen van de gewortelde kinderen op zich. Met andere woorden: met welk maximum van Kinderpardontoekenningen kan de VVD 'wegkomen' bij haar electoraat en met welk minimum de PvdA?

Vast staat in ieder geval dat de Kinderrechten in dezen ondergeschikt waren aan de politieke belangen van beide partijen, een kwantitatieve regeling dus in plaats van een Kinderrechtelijke.

Britt Borghaerts en Arno-Jan Boere zijn actief bij Mauro's vrienden. Dit stuk verscheen eerder op hun blog en is in overleg met de auteurs ook op Republiek Allochtonië geplaatst.

 

Zie ook:

Hoeveel moslims wonen er in Nederland? (polderislam)

Nederlanders, buitenlanders, allochtonen, de cijfers

 

Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.  

Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door een bijdrage over te maken op rekeningnummer NL12INGB0006026026 ten name van de stichting Allochtonenweblog te Amsterdam. Met een donatie van 5 euro zijn we al blij. Meer mag ook!  

 


Meer over Arno-Jan Boere, Britt Borghaerts, kinderpardon, kinderrechten, maurosvrienden.

Delen: