Nieuwe commissie voor ontwikkeling Marokko: pleister op diepe wond

In opinie door Habib el Kaddouri op 27-12-2019 | 10:03

Op 12 december benoemde de Marokkaanse koning 35 leden van een tijdelijke commissie die zich gaat buigen over sociale staat van het land. Deze speciale werkgroep genaamd Commissie Nieuw Ontwikkelingsmodel werd door Mohammed VI aangekondigd tijdens zijn Troonrede op 31 juli 2019. Voor de zomer 2020 moet de commissie verslag doen aan de koning. De commissie heeft vooral tot taak de legitimiteit van Mohammed VI en zijn entourage te bestendigen. Dat schrijft Habib el Kaddouri.

De commissie, geleid door Chakib Benmoussa, ex-minister van binnenlandse zaken en huidige ambassadeur in Madrid, moet antwoord vinden op de nijpende vraagstukken waarmee Marokko te kampen heeft. Het gaat om structurele problemen op het gebied van werk, onderwijs, gezondheidzorg, belastingstelsel etc.. 

Het ingrijpen is uiteraard ingegeven door de groeiende zorgen onder de steeds meer protesterende jongeren. Er heerst grote paniek en de seinen zijn op rood. 

Maar met dit soort commissies wordt de schijn gewekt van een serieuze poging de talrijke problemen op te lossen. In werkelijkheid willen de machthebbers enkel hun eigen probleem oplossen: groeiende kritiek uit binnen- en buitenland. En met succesvolle coöptatie en fragmentatie van de elite wordt zelfbehoud veiliggesteld. En daarin past deze technocratische benadering.

De Marokkaanse koning neemt met de installatie van deze nieuwe commissie opnieuw de vlucht naar voren. Niet de premier en ook niet het parlement mochten het initiatief nemen. De monarch wil zelf invulling geven aan toekomstig beleid en als held uit de bus komen. Het regeerakkoord en de programma’s van de politieke partijen kunnen de prullenmand in. Door het passeren van de constitutionele rol van de wetgever, maar ook de bestaande Sociale Economische Raad doet de Marokkaanse koning democratie –weliswaar a la Marocaine- geen eer aan. 

In de presentatie van de commissie worden de benoemde leden voorgesteld als jonge, competente en onafhankelijke experts met een verfrissende kijk op sociale en economische domeinen. Wie het profiel van de invloedrijkste personen in deze raad nader bestudeert, ziet vooral oude wijn in nieuwe zakken. Veel leden komen uit het nest van de Makhzen. Sommigen zijn zelfs verantwoordelijk voor het failliet van belangrijke sectoren. In dit rijtje past de CEO van het staatsbedrijf fosfaatwinning OCP. Dit bedrijft kampt ieder jaar met een schuld aan tientallen miljarden Dirhams. 

Naast bevriende relaties van het paleis in Marokko, zijn ook enkele personen benoemd die het officiële discours van de Makhzen in het buitenland fervent uitdragen. Onder hen Rachid Benzine, theoloog en gelieerd aan de Franse universiteit en lid van de disfunctionerende Raad Migranten in het Buitenland (CCME), die 12 jaar geleden door deze koning is ingesteld.  

Wie ook schittert in het diskwalificeren van de stem van politieke partijen en oppositionele krachten is Hamid Bouchikhi, werkzaam bij de School of Business in Zuid-Korea. In een interview verklaart hij dat de Marokkaanse samenleving geen democratie kan voortbrengen en daarom is volgens hem de rol van de koning altijd zo cruciaal. 

Een andere naam die op de lijst prijkt is Fouad Laroui, publicist en verbonden aan de Universiteit van Amsterdam. Deze intellectueel steekt zijn adoratie voor het regime niet onder banken of stoelen. Laroui is actief betrokken bij enkele initiatieven van de Marokkaanse ambassade om de invloed van de Marokkaanse overheid in Nederland te vergroten. 

Deze hofintellectuelen zijn akelig stil wanneer het neerkomt op de schendingen van mensenrechten in Marokko. Kennelijk stopt hun pleidooi voor democratie en mensenrechten abrupt bij de deuren van het koninklijk paleis. Overigens, met de benoeming van een paar ‘ buitenlandse’ experts in deze commissie is de verwachting dat de bijdrage van de Marokkaanse diaspora in de nieuwe ontwikkelingsagenda actiever zal worden bevorderd. 

Kortom, de Commissie Nieuw Ontwikkelingsmodel speelt haar cosmetische rol om vooral de legitimiteit van Mohammed VI en zijn entourage te bestendigen. Daar heeft het Marokkaanse volk uiteindelijk weinig aan vrees ik. Zijn stem is bovendien zowel via de politieke invloed als door de betrokkenheid van de kritische civil society geheel niet gerepresenteerd in dit initiatief. En dit is in lijn met eerdere koninklijke commissies, die tot falen hebben geleid en het morrende volk nog meer hebben vervreemd van de instituties. 

Foto


Zie ook:

Meer artikelen over Marokko


Wilt u dat Republiek Allochtonië blijft bestaan? Waardeert u ons vrijwilligerswerk? We kunnen uw steun goed gebruiken. U kunt Republiek Allochtonië steunen en een klein (of groot) bedrag doneren (nu ook via I-deal)


Neem een abonnement op onze dagelijkse nieuwsbrief: Subscribe to Republiek Allochtonië by Email
 

 


Meer over ccme, m6, marokko.

Delen: