Pak Isis nu aan!

In opinie door Bart Top op 09-08-2014 | 10:42

Tekst: Meltem Halaceli en Bart Top

De verwoestende strijd in Gaza en de escalerende crisis in Oekraïne domineren het Nederlandse nieuws. Deze twee internationale conflicten krijgen begrijpelijkerwijs vooral zoveel aandacht omdat beiden een binnenlandse component hebben: de vele Nederlandse slachtoffers van de aanslag op het Maleisische toestel en de clash tussen de traditioneel sterke betrokkenheid van Nederland met Israël en de opkomst van een generatie jongeren die het in alle toonaarden opneemt voor de Palestijnen.

Mede door de aandacht voor deze twee brandhaarden blijven de gevolgen van het oprukken van de Islamitische Staat (IS, voorheen ISIS) in Syrië en Irak onderbelicht. De opmars van deze ultrapuriteinse, genocidale islamisten is niet alleen een bedreiging voor de regio, maar ook voor Europa en Nederland. In enkele maanden tijd blijkt IS in staat om een strategisch belangrijk gebied te veroveren én heeft het een schrikbewind tot stand gebracht dat alleen vergelijkbaar is met dat van nationalistische, fascistische en communistische totalitaire bewegingen uit het verleden. Deze vergelijking is niet gek, want IS deelt met deze formaties een gesloten wereldbeeld waarin slechts plaats is voor één type mens: de etnisch goedgekeurde mens die ideologisch aangepast is aan de utopische heilstaat. Een ieder die hier niet in past wordt simpelweg geëlimineerd of verdreven.

De christenen in Mosul, duizenden moslims die niet willen buigen voor de nieuwe zelfverkozen kalief en de yazidi’s in Koerdistan hebben al ervaren wat deze nieuwe heersers nastreven: etnische zuivering, genocide en totale onderwerping van wie mag overleven.

Tot nu toe kijkt de wereld met een combinatie van verbijstering en afstand toe naar wat zich hier afspeelt. Die afzijdigheid wordt gevoed door het toegenomen geweld in de Arabische regio van de afgelopen jaren, en bovendien bestaat het gevoel dat het Westen, na de dramatisch mislukte invasies onder Amerikaanse leiding in Afghanistan, Irak en Libië geen geloofwaardige rol meer kan spelen. Maar dan vergeten we dat we eigenlijk geen keus hebben, omdat er behalve ethische redenen om hier een eind aan te willen maken, ook andere dringende overwegingen een rol spelen:

  • Het bestaan van de Islamitische Staat, zijn beheersing over olie- en waterbronnen is an sich een factor die de regio en de wereld nog verder zal destabiliseren.
  • De potentie van een nieuw kalifaat en de laatste successen ervan, heeft een enorme aantrekkingskracht op jihadisten overal ter wereld, ook uit Nederland, en zal bij onvoldoende ingrijpen leiden tot radicalisering van jongeren;
  • Onschuldige mensen worden als het ware gevangen gehouden door IS en onderworpen aan een utopische totalitaire vorm van een islamitisch kalifaat, dat ver afstaat van een democratisch systeem en zijn waarden;
  • IS oprichters zorgen met dreigingen en terreur voor langdurige instabiliteit en onveiligheid in Turkije en het Midden-Oosten, en daarmee aan de grenzen van Europa;

Kunnen we – gezien deze belangen - de lethargie niet doorbreken? Het moet mogelijk zijn een fatale ontwikkeling, het ontstaan van een onmenselijke staat, waar alle weldenkende moslims, joden, christenen, vrijdenkers en humanisten tegen zijn – en die hen allen bedreigt - tegen te houden?

Er kunnen, in volgorde van urgentie drie acties ondernomen worden:
Ten eerste (bijdragen aan) de gelukkig al opgang gekomen interventie via de Verenigde Naties en Amerika om te voorkomen dat tienduizend ingesloten Yazidi’s reddeloos sterven;

Actief stimuleren van de totstandkoming van een breed gedragen regering in Bagdad, waarin alle partijen binnen Irak vertegenwoordigd worden;
Ondersteuning bieden met alle redelijke middelen aan tolerante krachten, zoals de Koerden en andere lokale (sunnitische) anti-IS groepen, niet alleen in Bagdad maar ook elders, in hun strijd om de verdere opmars van de IS te stoppen om zo ook honderdduizenden vluchtelingen van allerlei etnische achtergronden en religies te beschermen die nu nog op Koerdisch grondgebied een veilig onderdak vinden, een van de weinige overgebleven plaatsen in de regio waar geen vervolging plaatsvindt;

Op lange termijn een uitgekiend en breed beleid om de golf van etnische zuivering die de wereld teistert in te dammen, door nationaal en internationaal te werken aan insluiting van gematigde krachten in combinatie met het strafrechtelijk vervolgen van extremisten die haat en verdeeldheid zaaien.

Burgers, partijen, politici, regering, doe wat je kunt, en wel nu!

Meltem Halaceli is schrijver en Arabiste; haar roots liggen in het gebied dat nu door Isis ingenomen is. Bart Top is journalist. Dit stuk verscheen eerder op joop.nl en is in overleg met de auteurs op Republiek Allochtonië geplaatst.

Meer over Isis op dit blog hier.

Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.  Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.

 

 


Meer over afstand nemen, Bart Top, irak, isis, koerden, Meltem Halaceli.

Delen:

Reacties


Faatje - 11/08/2014 12:53

Geen enkele genocide is goed te praten, geen enkele moord is goed te praten.
Toch ben ik blij dat de Amerikanen nu ingrijpen.

Mooi stuk verder van Meltem en Bart. Misschien een beetje te idealistisch, maar misschien horen en lezen we wel te weinig idealisme...

Schlebaum Charles - 10/08/2014 10:35

Ik zal de laatste zijn om genocide goed te praten, maar ik wil er wel op wijzen dat het een 'normaal' verschijnsel is in de geschiedenis van een godsdienst. Het Christendom in de middeleewen, en dat was de RK kerk, doodde ook op grote schaal andersdenkenden. De Catharen (waarvan 'ketters' is afgeleid), de Hugenoten, de reformatie, de kruistochten.

De Islam is 600 jaar jonger dan het Christendom, dus vergelijkbaar met rond 1400 voor het Christendom.